Kao počinioci zločina u Kalinoviku, presudama su označeni srpska vojska i policija.
Bošnjaci u Kalinoviku su u maju 1992. morali imati dozvolu Kriznog štaba da bi se mogli slobodno kretati, a kada su srpske oružane snage 11. juna 1992. proglasile općinu ratnom zonom, kretanje bošnjačkog stanovništva još više je ograničeno. (para. 662. Krajišnik, str. 242. (para. 796. Mladić, tom I, str. 405.)
Srpske vlasti su 1992. godine u Kalinoviku civile pretežno bošnjačke nacionalnosti držale zatočene u najmanje četiri zatočenička centra*. (para. 663, 665, 666. Krajišnik, str. 242-243.)
* zgrada policije, Osnovna škola “Miladin Radojević”, skladište baruta i poljoprivredno dobro “Pavlovac”
Oko 60 Bošnjaka koji su se 25. juna 1992. odazvali pozivu za preuzimanje radnih zadataka uhapšeno je i odvedeno u osnovnu školu u Kalinoviku, a oni koji se nisu odazvali, kasnije su uhapšeni i odvedeni u školu. (para. 663. Krajišnik, str. 242.) (para. 772. Mladić, tom I, str. 396.)
Početkom jula 1992., zatočenici su prebačeni u skladište baruta Jelašačko polje, gdje je do početka augusta bilo zatočeno stotinjak muškaraca Bošnjaka i gdje su mnogi zatočenici žestoko premlaćivani. (para. 663. Krajišnik, str. 242.) (para. 778, 780. Mladić, tom I, str. 398.)
Srpski vojnici su početkom augusta 1992. prozvali oko 25 zatočenih Bošnjaka i, uz policijsku pratnju, odvezli ih u selo Ratine, pokraj Jeleča na području Foče, gdje su ih zlostavljali i ustrijelili sve osim jednog od njih. Vojnici su potom zapalili tijela ubijenih. (para. 663. Krajišnik, str. 242–243.) (para. 752. Mladić, tom I, str. 387.)
VRS je krajem jula i početkom augusta 1992. granatirala, spalila i zauzela sela, među kojima i Ljutu, Jelašicu, Jezero, Mjehovinu i Daganj, a u tim napadima su poginuli mnogi seljani, među njima starci i žene. (para. 664. Krajišnik, str. 243.)
Srpske snage su početkom augusta 1992. uhapsile, pokupile, razdvojile i zatočile gotovo sve preostale Bošnjake iz Kalinovika, kao i približno 190 žena, djece i staraca iz Gacka, te ih sve zatočile u osnovnoj školi u Kalinoviku, gdje su neki od njih pretučeni i ubijeni, a žene su silovane. (para. 665. Krajišnik, str. 243.) (para. 757, 761., 764, 772-773. Mladić, tom I, str. 388, 391, 392, 396.)
Silovano je otprilike 80 žena, a silovanja su vršena u školi i na drugim mjestima na koja su žene odvođene. (para. 773. Mladić, tom I, str. 396.)
Zatočenike su obezbjeđivali pripadnici SJB Kalinovik. (para. 772. Mladić, tom I, str. 396.)
Konstatirano je da je, najkasnije od 18. septembra 1992. do 21. marta 1993., nekoliko ljudi bilo zatočeno u Policijskoj stanici u Kalinoviku, a neki od njih su pretučeni i maltretirani na druge načine. (para. 784. Mladić, tom I, str. 399-400.)
Tokom rata su razorene kalinovičke džamije. (para. 667. Krajišnik, str. 243.) (para. 789. Mladić, tom I, str. 402.)