Činjenice koje je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju utvrdio za ovu regiju utvrđene su u presudama Dušku Tadiću, Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu, Milomiru Stakiću, Dušku Sikirici i ostalima, Biljani Plavšić, Darku Mrđi, Ratku Mladiću, Miroslavu Kvočki i ostalima, Momčilu Krajišniku, Radovanu Karadžiću, Radoslavu Brđaninu i Predragu Banoviću.

Događaji koje obrađuju haške presude obuhvataju april 1992., kada kreću preuzimanja vlasti u općinama, otpuštanja radnika nesrpske nacionalnosti iz institucija i postavljanje barikada do početka, odnosno sredine decembra 1992., kada su konstatovana ubistva civila hrvatske nacionalnosti kod Prijedora i zatvaranje logora “Manjača”.

Žrtve u svim općinama ove regije bile su civili bošnjačke i hrvatske nacionalnosti.

Zločin koji se desio sredinom augusta 1992. na Korićanskim stijenama na planini Vlašić u  općini Skender-Vakuf je pripojen Prijedoru s obzirom na činjenicu da je više od 200 ubijenih bilo iz Prijedora i Kozarca i da su na ovu lokaciju, pod izgovorom razmjene, dovezeni iz prijedorskih logora i mjesta, a izvršioci zločina su bili prijedorski policajci koji su pratili njihov konvoj.

Namjera sažetaka utvrđenih činjenica je tačno prenošenje zaključaka sudskih vijeća, koji nekada i zbog prijevoda mogu biti različiti u jezičkom i smislu korištenja različitih termina.

Tako se za termin “srpske snage” u presudi u predmetu “Brđanin” u opisu skraćenica navodi da se radi o vojsci bosanskih Srba (Vojska Republike Srpske), paravojnim snagama, teritorijalnoj odbrani, policijskim jedinicama i civilima koje su te snage naoružale.

Reference na činjenična utvrđenja iz presuda prikazane su odgovarajućim rednim brojevima paragrafa iz tih presuda (koji su identični i u originalnim presudama na engleskom jeziku i u BHS prevodima tih presuda), kao i brojevima stranica iz BHS prevoda presuda (koje mogu, ali ne moraju odgovarati brojevima stranica u originalnoj verziji na engleskom jeziku).

Lokacije su označene imenima opština koje su imale do 1992. godine.

Činjenice o počinjenim zločinima koje je Sud Bosne i Hercegovine utvrdio na području ove regije pronađene su u pravosnažnim presudama Dušanu Fuštaru, Mići Jurišiću, Sretku Paviću, Bori Milojici i Želislavu Riviću, Sabahudinu Kajdiću, Dragoji Zmijanjcu, Milanu Gavriloviću, Damiru Ivankoviću, Ljubiši Četiću, Gordanu Đuriću, Radetu Macuri, Marku Škrobiću, Bosiljku i Ostoji Markoviću, Ljubiši Vranješu i Mladenu Miliću, Miloradu Radakoviću i Goranu Pejiću, zatim u predmetima Željko Mejakić i ostali, Darko Mrđa i ostali, Dragomir Soldat i ostali, Rade Vlasenko i ostali, Saša Zečević i ostali, Zoran Babić i ostali, Dušan Milunić i ostali, Mitar Vlasenko i ostali, Stojan Kenjalo i ostali, Ranko Balaban i ostali, Fikret Planinčić i ostali te Savo Tepić i ostali.

Reference su pronađene u prvostepenim presudama u predmetima gdje žalbena vijeća nisu mijenjala ranije konstatirana činjenična stanja, ali i u drugostepenim presudama kada je dolazilo do ukidanja ranije presude i određivanja novog suđenja.

Cilj ove baze nije navoditi sve osuđene i oslobođene osobe za zločine počinjene u ovoj regiji, za šta su sve ili nisu proglašene krivim, već na jednom mjestu zabilježiti ubistva, ranjavanja, zatvaranja, silovanja, mučenja, napade, deportacije i druge zločine za koje su vijeća nesporno utvrdila da su se desili tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Period koji je predstavljen u ovom dijelu obuhvata maj 1992., kada počinju hapšenja i zatvaranja u logore stanovništva na području Prijedora i napadi u ovoj općini, do oktobra 1992., kada su konstatirana fizička i psihička zlostavljanja civila koji su bili zatočeni u Kotor-Varoši.

U predmetu “Ranko Babić i ostali”, a kasnije i tokom drugostepenog postupka nakon ukidanja dijela presude, Vijeće nije moglo van razumne sumnje utvrditi da se događaj desio na način kako je opisan u optužnici, niti su donesena jasna utvrđenja, zbog čega ove presude nisu ušle u sastav baze za zločine na području Prijedora.

Za utvrđivanje činjenica o počinjenim zločinima u analiziranr su je ukupno četiri presude koje je Vrhovni sud Republike Srpske izrekao nakon ukidanja prvostepenih presuda u činjeničnom dijelu, jedna Okružnog suda u Prijedoru i 34 Okružnog suda u Banja Luci. Sve presude su donesene od 2003. do polovine 2024. godine.

Više od polovine presuda Vrhovnog suda Republike Srpske i okružnih sudova su anonimizirane za ime predmeta, ali smo, na osnovu ranijih praćenja tih suđenja i činjeničnog stanja koje sud u njima navodi, zaključili o kojim predmetima se radi.

Neke od presuda Okružnog suda u Banjoj Luci nisu ušle u sastav baze, ne zbog toga što sud nije utvrdio ko su počinioci djela, već što nije utvrđeno da li se radi o ratnom zločinu.

Žrtve su, kako je utvrđeno ovim presudama, bili civili bošnjačke, hrvatske i srpske nacionalnosti, te zarobljeni pripadnici Vojske Republike Srpske i Hrvatskog vijeća obrane.

Cilj je na jednom mjestu predstaviti zločine koji su konstatirani pravosnažnim sudskim presudama, bez navođenja imena osuđenih ili oslobođenih te su oni obuhvaćeni periodom od početka juna 1992., kada su konstatirana ubistva civila u naselju Blagaj Japra u Bosanskom Novom, do septembra 1995., kada su u Banjoj Luci konstatirana odvođenja, premlaćivanja i ubistva civila.

Reference su označene stranicama, s obzirom da presude okružnih sudova i Vrhovnog suda Republike Srpske ne sadrže paragrafe.

Više od polovine presuda Vrhovnog suda RS-a i okružnih sudova su pronađene i preuzete sa stranice Visokog sudskog i tužilačkog vijeća (VSTV), te je numeracija stranica navedena na način kako se prikazuje u tim presudama na stranici VSTV-a.

Pravosuđe je Srbiji je donijelo dvije pravosnažne presude za zločine u ovoj regiji u kojima su počinioci bili pripadnici srpskih policijskih i vojnih formacija, a žrtve civili bošnjačke i hrvatske nacionalnosti.