Činjenice koje je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju utvrdio za regiju Krajina pronađene su u presudama Radoslavu Brđaninu, Momčilu Krajišniku, Biljani Plavišić, Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu, Radovanu Karadžiću, Ratku Mladiću, te Jovici Stanišiću i Franku Simatoviću.

Haški tribunal je zločine počinjene u ovoj regiji obuhvatio od aprila 1992., kada počinju granatiranja i kada Srbi preuzimaju vlast u općinama, do jeseni 1995. kada su konstatovana zadnja masovna ubistva na području Sanskog Mosta.

Tretirana su djela prema zatočenicima iz Ključa i Sanskog Mosta koji su prevezeni u drugu regiju, odnosno logor “Manjača” na području Banja Luke.

Žrtve zločina u ovoj regiji, prema haškim presudama, bili su civili bošnjačke i hrvatske nacionalnosti.

Namjera sažetaka utvrđenih činjenica je tačno prenošenje zaključaka sudskih vijeća, koji nekada i zbog prijevoda mogu biti različiti u jezičkom i smislu korištenja različitih termina.

Tako se za termin “srpske snage” u presudi u predmetu Brđanin, u opisu skraćenica navodi da se radi o vojsci bosanskih Srba, paravojnim snagama, teritorijalnoj odbrani, policijskim jedinicama i civilima koje su te snage naoružale.

Reference na činjenična utvrđenja iz presuda prikazane su odgovarajućim rednim brojevima paragrafa iz tih presuda (koji su identični i u originalnim presudama na engleskom jeziku i u BHS prevodima tih presuda), kao i brojevima stranica iz BHS prevoda presuda (koje mogu, ali ne moraju odgovarati brojevima stranica u originalnoj verziji na engleskom jeziku).

Činjenice o počinjenim zločinima koje je Sud Bosne i Hercegovine utvrdio na području ove regije pronađene su u pravosnažnim presudama u predmetima Gojko Kličković i ostali, Mehura Selimović i ostali, Goran Mrđa i ostali, Boško Lukić i Marko Adamović, Adil Vojić i Bekir Mešić, te Nikola Kovačević, Jadranko Palija, Predrag Prošić, Suad Kapić, Idhan Sipić, Boško Dević, Marko Samardžija, Dušan Ćulibrk, Željko Stanarević, Saša Ćurguz, Pavle Gajić, Suljo Karajić, Šefik Alić i Dževad Dulić.

Reference su pronađene u prvostepenim presudama u predmetima gdje žalbena vijeća nisu mijenjala ranije konstatovana činjenična stanja, ali i u drugostepenim presudama kada je dolazilo do ukidanja ranije presude i određivanja novog suđenja.

Cilj ove baze nije navoditi sve osuđene i oslobođene osobe za zločine počinjene u ovoj regiji, za šta su sve ili nisu proglašeni krivim, već na jednom mjestu zabilježiti ubistva, ranjavanja, zatvaranja, silovanja, mučenja, napade, deportacije i druge zločine za koje su Vijeća nesporno utvrdila da su desili tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Period koji je predstavljen u ovom dijelu obuhvata april 1992. kada dolazi do napada na uža područja Sanskog Mosta i Bosanske Krupe do kraja 1995. kada su konstatovana fizička i psihička maltretiranja zarobljenih srpskih vojnika u Bihaću.

Regija obuhvata današnji prostor Unsko-sanskog kantona u Federaciji BiH te općine Ribnik, Oštra Luka i Krupa na Uni u Republici Srpskoj koje su do 1992. bile u sastavu općina Ključ, Sanski Most i Bosanska Krupa. Žrtve u ovoj regiji, prema analiziranim presudama u 19 predmeta su bili civili bošnjačke, hrvatske i srpske nacionalnosti, te pripadnici Vojske Republike Srpske, Armije RBiH i Narodne odbrane Autonomne pokrajine Zapadna Bosna.

U bazi su korištene obje presude u predmetu Kličković i ostali, s obzirom na to da je Apelaciono vijeće ukinulo dio oslobađajuće presude i odredilo novo suđenje, a dio potvrdilo.

U sastav nije ušla presuda u predmetu Jadranko Šaran i ostali obzirom da Sud nije mogao utvrditi da je u drugoj polovini 1995. i početkom 1996. došlo do protivpravnog zatvaranja civila srpske nacionalnosti, da radnje opisane u optužnici ne mogu predstavljati prinudni rad, a utvrđeno je da “nedostaje kauzalitet između radnji izvršenja i posljedice koja je nastupila“. U sastav nije ušao ni dio presude u predmetu Mehura Selimović i ostali gdje je utvrđeno da se nisu ostvarila obilježja mučenja niti nečovječnog postupanja kao ratnog zločina protiv ratnih zarobljenika, dok ostatak presude jeste.

Reference su označene brojem paragrafa i stranica. Skoro sve presude Suda Bosne i Hercegovine sadrže paragrafe koji su uz stranice naznačeni. Izuzetak su presude u predmetima Kovačević, Palija, Samardžija i Sipić jer se radi dijelom o prvim presudama koje je izrekao Suda BiH, pa su reference označene stranicama.

Za utvrđivanje činjenica o počinjenim zločinima u ovoj regiji je korištene su presude entitetskih sudova. Analizirane su presude koje su sudovi dostavili i koje su mogle biti pronađene na stranici Visokog sudskog i tužilačkog vijeća (VSTV).

Većina presuda je anonimizirana za mjesto počinjenja djela, ali ranijim praćenjem tih sudskih postupaka možemo potvrditi o kojim mjestima se radi.

Cilj je na jednom mjestu predstaviti zločine koji su konstatovani pravosnažnim sudskim presudama, bez navođenja imena osuđenih ili oslobođenih, a zločini obuhvataju period od kraja maja 1992., kada dolazi do hapšenja civilnog stanovništva na području Ključa i njihovog zatvaranja u Osnovno školu “Nikola Mačkić“ i policijsku stanicu, do oktobra 1995. kada su u Sanskom Mostu ubijani zatočeni civili.

Period koji je analiziran u ovom dijelu se odnosi na pravosnažne dostupne presude donesene od 2003. do kraja 2024. godine.

Žrtve su, kako je utvrđeno presudama, bili civili, ali i zarobljeni vojnici.

U ovoj regiji su od druge polovine 1993. do augusta 1995. činjeni zločini nad civilima i ratnim zarobljenicima tokom sukoba između Armije BiH i pripadnika Narodne odbrane Autonomne pokrajini Zapadna Bosna na području Velike Kladuše i dijelu Cazina.

Većina presuda Vrhovnog suda Federacije BiH i presude Okružnog suda u Banja Luci su pronađene na stranici Visokog sudskog i tužilačkog vijeća, te je numeracija stranica preuzeta na način kako je navedeno u tom formatu.

Činjenice o počinjenim zločinima u ovoj regiji su pronađene u 13 presuda Višeg i Apelacionog suda u Beogradu za zločine počinjene na području Ključa, Sanskog Mosta, Bosanske Krupe, Bihaća i Bosanskog Petrovca.

Za zločin u šumi Osoje kod Bosanskog Petrovca je konstatirano kako optužba samo nudi verzije događaja, zbog čega presuda nije ušla u sastav baze, jer nije utvrđeno kako je do predmetnog ubistva došlo.