Zavidovići

Odred „El-Mudžahid“osnovan u augustu 1993. od stranih boraca prisutnih na ratištu, koji su u BiH ulazili iz Hrvatske i uz pomoć hrvatskih vlasti.

(para. 795. Hadžihasanović i Kubura, str. 246) (para. 166, 177. Rasim Delić, str. 51, 55).

Od trenutka formiranja do trenutka raspuštanja u decembru 1995., Odred je bio de jure potčinjen Trećem korpusu ABiH, ali je zadržao značajan stepen samostalnosti u odnosu na jedinice sa kojima se borio, te su istim rukovodili mudžahedini iz inostranstva koje nije postavila ABiH.

(para. 488, 795. Hadžihasanović i Kubura, str. 153, 246; ) (para. 196, 209-212, 216-217, 224-231. Hadžihasanović i Kubura presuda žalbenog vijeća, str. 74, 79-82, 85-88) (para. 166, 172-174, 177, 187, 364, 371, 382, 403-404, 406-408, 410, 434-436. Rasim Delić, str. 51, 53-54, 55, 58, 114, 117, 120, 127-130, 138).

Pripadnici Odreda “El-Mudžahidin” su 21. jula 1995. lišili života dvojicu zatočenika srpske nacionalnosti, koji su prethodno držani u jednoj kući u Livadama, a čije glave su odsjekli.

(para. 241-244, 251-252. Rasim Delić, str. 75-76, 78)

Od 21. do 23. jula 1995., pripadnici Odreda su u Livadama nanosili teške tjelesne povrede i veliku duševnu patnju dvanaestorici zarobljenih pripadnika VRS-a, i to njihovim premlaćivanjem, zasijecanjem ušiju nožem, zastrašivanjem i držanjem zatočenika u neudobnim položajima, koristeći se pritom palicama i kocima, a povremeno su dopuštali i mjesnim civilima da dolaze u kuću i napadaju zatočenike.

(para. 247-250, 252. Rasim Delić, str. 77-78)

Mudžahedini su 23. jula 1995. kombijem odvezli dvanaestoricu zatočenih pripadnika VRS-a iz Livada u bazu odreda „El-Mudžahidin“ 13km od Zavidovića u pravcu Kamenice, poznatoj i pod nazivima „logor Kamenica“, „13. kilometar“ ili „logor Gostovići“

(para. 253, 255. Rasim Delić, str. 78-79)

U logor “Kamenica” gdje su čuvani i zarobljenici, niko osim pripadnika odreda „El-Mudžahidin“ nije mogao ući bez njihovog ovlaštenja.

(para. 264. Rasim Delić, str. 81)

Pripadnik Odreda je 23. jula 1995. ubio zatočenika u logoru “Kamenica”, na način da mu je, dok je zatočenik bio obješen za gležnjeve, ispalio metak u sljepočnicu nakon čega mu je mačem odsjekao glavu, koju su potom drugi zatočenici bili tjerani da ljube.

(para. 257-261, 272. Rasim Delić, str. 80-81, 84)

Tokom jula 1995. su pripadnici nanosili teške tjelesne povrede i veliku duševnu patnju dvanaestorici zarobljenih pripadnika VRS-a, uključujući vješanjem za gležnjeve, s grudima na podu i rukama vezanim iza leđa, vezanjem lancima zatočenika jednih za druge, premlaćivanjima i podvrgavanjem elektrošokovima, te davanjem nedovoljne količine vode svo vrijeme njihovog zatočeništva. Krajem avgusta 1995., zatočenici su odvedeni u KPD Zenica.

(para. 257, 265, 269, 270, 273. Rasim Delić, str. 80, 82, 83, 84)

U julu 1995. pripadnici Odreda su na liniji fronta objavili da će „zaklati“ sve „Hrvate i četnike“ koji su bili pripadnici jednog bataljona ABiH, koji se također nalazio na liniji fronta, pa je komanda tog bataljona zbog straha za bezbjednost boraca nebošnjaka prestala da ih šalje na liniju fronta.

(para. 434. Rasim Delić, str. 138)

Pripadnik Odreda je 11. septembra 1995. ubio zarobljenika, mentalno retardiranu osobu, koji je zarobljen na lokaciji Kesten, nakon što se pobunio protiv premlaćivanja jedne od zarobljenih žena.

(para. 288, 293. Rasim Delić, str. 90, 91)

U periodu od 11. septembra do 14. decembra 1995. u logoru “Kamenica” su pripadnici Odreda hotimično lišili života 52 muškarca srpske nacionalnosti, koji su prethodno zarobljeni na lokaciji Kesten.

(para. 299-300, 305. Rasim Delić, str. 94, 96)

Nad desetoricom zarobljenika u “Kamenici” redovno su vršene radnje kojima su im nanošene teške duševne i tjelesne patnje, uključujući premlaćivanja i podvrgavanje elektrošokovima, a jedan od zatočenih, koji je premlaćivan i koji se napio vode iz kante koju su stražati dali zatočenicima, a u kojoj je bilo i benzina, preminuo je.

(para. 308-311, 313-314. Rasim Delić, str. 97–99)

Tri žene, koje su bile u grupi zarobljenih vojnika, 11. septembra 1995. su oteli pripadnici Odreda i zatočili ih u “Kamenici”, nanoseći im teške duševne i tjelesne patnje, uključujući i premlaćivanja i podvrgavanje elektrošokovima.

(para. 315-317, 319. Rasim Delić, str. 99-100)

U septembru 1995. naoružani pripadnici Odreda su silom oduzeli ratni plijen od jedne jedinice ABiH i oteli zarobljenog bosanskog Srbina od patrole vojne policije u sastavu ABiH.

(para. 435. Rasim Delić, str. 138)

Odred je pripadnicima ABiH uskraćivao pristup svojim objektima posebno kada bi vojna policija i služba bezbjednosti htjeli da obave razgovor sa zarobljenicima koje je Odred držao ili kada bi vršili kriminalističku istragu.

(para. 406. Rasim Delić, str. 129)