Ilijaš

U martu 1992., na zgradu opštine u Ilijašu i na policijsku stanicu obješene su srpske zastave, a policajci bošnjačke i hrvatske nacionalnosti otpušteni su sa posla, kao i Bošnjaci i Hrvati zaposleni u školama, bankama i bolnicama.

(para. 558. Krajišnik, str. 209) (para. 1278. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 412)

Srpski Krizni štab je preuzeo kontrolu nad svim većim vojnim i civilnim ustanovama i objektima u opštini, uključujući SDK, banke, skladište preduzeća INA i sredstva javnog informisanja.

(para. 559. Krajišnik, str. 209) (para. 1259. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 407)

Srpske snage su u maju i junu 1992. u opštini Ilijaš ubile najmanje 22 Bošnjaka, napale nekoliko većinski bošnjačkih sela i uništile brojne historijske i vjerske spomenike, tjerale seljane iz njihovih kuća i mnoge od njih držale zatočene u lošim uslovima u zatočeničkim centrima u toj opštini.

(para. 565. Krajišnik, str. 211) (para. 1260. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 407)

Vlasti su 1992. godine u toj opštini zatočene civile pretežno hrvatske i bošnjačke nacionalnosti držale u 11 zatočeničkih centara (Tehničkoj školi, staroj zgradi željezničke stanice, skladištu preduzeća INA, starim kućama Jamjanovića, staroj jami u Podlugovima, policijskoj stanici i zatvoru, na punktu zimske službe u Nišićima, hali pogona MIK u Podlugovima i betonskom bunkeru uz rijeku Stavanju u Podlugovima, seoskoj osnovnoj školi u Gornjoj Bioči i školi u Podlugovima).

(para. 562-563. Krajišnik, str. 210-211)

Srpski vojnici su nakon granatiranja sela Lješeva, početkom juna, ušli u selo i ubili 20-ak mještana nakon što su ih zarobili, a druge su istjerali iz njihovih domova i okupili ih na željezničkoj stanici, odakle ih je policija odvezla u Podlugove gdje su bili zatočeni dva mjeseca.

(para. 560. Krajišnik, str. 209–210) (para. 1279. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 412) (para. 213. tačka a. Šešelj, str. 58)

Dvojica mještana Gornje Bioče ubijena su pred svojom kućom za vrijeme napada na ovo selo 29. maja 1992.

(para. 562. Krajišnik, str. 210) (para. 1280. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 412–413)

Lokalni srpski vojnici zatočili su Bošnjake, uključujući žene i djecu, u seoskoj školi u Gornjoj Bioči, odakle su odveli 80 muškaraca u zatočeničke centre u Podlugovima, gdje je, između ostalog, zabilježeno da su im stražari ubacivali otrovni gas, prema njima je okrutno postupano, da bi sa tih lokacija sredinom augusta 1992. zatočenici bili prebačeni u zatočenički centar u Semizovcu, opština Vogošća.

(para. 562. Krajišnik, str. 210) (para. 1280. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 412–413) (para. 213. tačka b. Šešelj, str. 59)

Dvojica zatočenika premlaćena su u zgradi SJB-a u Ilijašu.

(para. 1284. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 413)

Tokom 1992., srpske snage su razorile veliki broj historijskih i vjerskih lokaliteta u Ilijašu, među kojima su župna crkva u Taračinom Dolu i 21 muslimanski vjerski spomenik, uključujući džamiju u Starom Ilijašu, džamiju u Misoči, mekteb u Bioči i džamiju u Srednjem.

(para. 564. Krajišnik, str. 211) (para. 1260. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 407)

Paljene su kuće u Lješevu i Gornoj Bioči, čije je stanovništvo protjerano, a većina žitelja zaseoka Mlini je napustila ovo mjesto nakon napada u aprilu i junu 1992.

(para. 1282. Stanišić i Župljanin, tom I, str. 413) (para. 560-561. Krajišnik, str. 209-210.)