Novi Grad

Bošnjacima iz većinski bošnjačkog sela Ahatovići kod Rajlovca, zaprijećeno je da će biti napadnuti ukoliko ne odu iz sela. Bošnjaci su se odbili povinovati tom zahtjevu i osnovali su lokalni Krizni štab, postavili barikade, organizovali seosku stražu i naoružali se pješadijskim naoružanjem. Srbi su u aprilu postavili barikade na drugim mjestima u toj opštini. Jedna barikada je postavljena na mostu preko rijeke Bosne u naselju Reljevo i tuda su mogli proći samo Srbi.

(para. 567. Krajišnik, str. 211) (para. 2172-2173, 2177, 2181. Karadžić, tom II, str. 863-865, 867)

Početkom maja 1992., u Ahatoviće su došli „arkanovci“ i "Beli orlovi". Dana 24. ili 25. maja 1992., žene, djeca i starci su iz Ahatovića pokušali pobjeći u obližnju opštinu Visoko, ali su ih u tome spriječili srpski vojnici koji su pucali u njih. Nakon tog događaja, približno 120 muškaraca iz Ahatovića, naoružanih samo lakim pješadijskim oružjem, organizovalo je odbranu sela. Dana 27. maja ili približno tog datuma, srpski tenkovi i oklopna vozila zauzeli su položaje na brdima oko Ahatovića.

(para. 567. Krajišnik, str. 212) (para. 2183-2185. Karadžić, tom II, str. 868-869)

Krajem maja 1992. je počeo srpski napad na selo Ahatovići, čije je stanovništvo zarobljeno i protjerano, dok je 15 ranjenih i zarobljenih Bošnjaka ubijeno.

(para. 567, 573, 718. Krajišnikstr. 211-213 i 264) (para. 990. Mladić, tom I, str. 504) (para. 2193. Karadžić, tom II, str. 873)

Ostali zarobljeni Bošnjaci nakon napada na Ahatoviće bili su fizički i psihički zlostavljani, a od strane „Belih orlova“ i nekih lokalnih Srba tučeni su i željeznim šipkama, kundacima i drvenim palicama.

(para. 2198. Karadžić, tom II, str. 874)

Srpske snage su u maju i junu 1992. u sarajevskoj opštini Novi Grad ubile ukupno 64 Bošnjaka, te su civile pretežno hrvatske i bošnjačke nacionalnosti držali zatočene u četiri zatočenička centra (kasarna, skladište “Energopetrola”, Distribucioni centar i “Kisikana”, svi objekti u Rajlovcu u toj opštini, gdje su premlaćivani i zlostavljani, a tokom napada na selo Ahatovići razorene su broje kuće i džamija, nakon toga je silom protjerano približno 13.000 Bošnjaka i nešto Hrvata.

para. 568-573. Krajišnik, str. 212–214)

Dvojica zatočenika, koja su početkom juna 1992. pretučena u kasarni u Rajlovcu, preminula su od zadobijenih povreda, a otprilike u prvoj polovini juna 1992. srpske snage ubile su još devet zatočenika.

(para. 568. Krajišnik, str. 212–213) (para. 968. Mladić, tom I, str. 492) (para. 2210. Karadžić, tom II, str. 879)

Najmanje 47 zatočenika iz kasarne “Rajlovac” koje su srpski stražari odvezli autobusom u Sokolinu kod Srednjeg je ubijeno ručnim bombama i automatskim oružjem 14. juna 1992.

. (para. 568-569, 720. Krajišnik, str. 212-213, 268) (para. 974. Mladić, tom I, str. 497) (para. 2231. Karadžić, tom II, str. 886–887)

Gotovo sve kuće u selu Ahatovići koje su bile u posjedu Bošnjaka su oštećene ili razorene u napadu na selo, a prije toga su opljačkane.

(para. 979. Mladić, tom I, str. 500) (para. 2186. Karadžić, tom II, str. 870) (para. 567. Krajišnik, str. 212)

Zarobljeno je oko 400 žena i djece, kao i 80 muškaraca, pored 150 žena i djece zarobljenih u Dobroševićima, Bojniku i Mihaljevićima prije napada na Ahatoviće, te je dio odveden u pravcu Rajlovca ili protjeran.

(para. 2186. Karadžić, tom II, str. 870)

Otprilike 17. juna 1992., jedinice SRK-a odvele su civile iz dijelova Dobrinje pod njihovom kontrolom u kasarnu u Lukavici, gdje su ih pripadnici MUP-a razdvojili i grupisali po nacionalnoj pripadnosti, nakon čega su Bošnjaci poslati u zatvor Kula.

(para. 2133. Karadžić, tom II, str. 848)

Pored džamije u Ahatovićima koja je uništena, oštećeno je još vjerskih objekata, kao što je franjevački samostan i teološko sjemenište u Nedžarićima.

(para. 980-981. Mladić, tom I, str. 500) (para. 567. Krajišnik, str. 212) (para. 2196. Karadžić, tom II, str. 874.)

Srpske snage su prisilile nesrpsko stanovništvo da napusti dijelove Novog Grada koji su bili pod srpskom kontrolom.

(para. 2237. Karadžić, tom II, str. 888)

VRS je u Nedžarićima držao položaje prema Dobrinji, Alipašinom Polju i Stupu (opština Ilidža), zatim u Aerodromskom naselju i Dobrinji I i IV prema dijelu ovog naselja pod kontrolom ABiH, te od Rajlovca prema Briješću i Sokolju.

(para. 119-127. Dragomir Milošević, str. 42–44)