Činjenice koje je Međunarodni sud za bivšu Jugoslaviju utvrdio za regiju Srednja Bosna nađene su u presudama Zlatku Aleksovskom, Tihomiru Blaškiću, Miroslavu Brali, Radoslavu Brđaninu, Rasimu Deliću, Anti Furundžiji, Enveru Hadžihasanoviću i Amiru Kuburi, Dariju Kordiću i Mariju Čerkezu, Momčilu Krajišniku, Zoranu Kupreškiću i ostalima, Jadranku Prliću i ostalima, te Mići Stanišiću i Stojanju Župljaninu. 

Zločini u ovoj regiji, prema haškim presudama, obuhvataju period od proljeća 1992. kada dolazi do napada na bošnjačka mjesta u Donjem Vakufu do početka 1994. kada su u Bugojnu zarobljeni pripadnici Hrvatskojg vijeća obrane držani u zatočeničkim objektima.

Reference na činjenična utvrđenja iz presuda prikazane su odgovarajućim rednim brojevima paragrafa iz tih presuda (koji su identični i u originalnim presudama na engleskom jeziku i u BHS prevodima tih presuda), kao i brojevima stranica iz BHS prevoda presuda (koje mogu, ali ne moraju odgovarati brojevima stranica u originalnoj verziji na engleskom jeziku).

Presude o počinjenim zločinima koje je Sud Bosne i Hercegovine utvrdio na području ove regije pronađene su u presudama Abduladhimu Maktoufu, obje presude u predmetu “Pekez i ostali”, Zoranu Mariću, Elviru Jakupoviću, Šabanu i Elviru Đelilbašiću, Kreši Lučiću, Zoranu Miliću, Anti Kovaću, Jasminu Čolomanu, Pašku Ljubičiću, Slavku Šakiću, Osmanu Šegi, Aliji Osmiću, Enesu Handžiću, Miroslavu Aniću, Zdravku Mihaljeviću, te predmetima “Nisvet Gasal i ostali”, “Ibrahim Purić i ostali”, “Minet Akeljić i ostali”, “Branko Čigoja i ostali”.

Obje presude iz predmeta “Pekez i ostali” su korištene jer je ponovljen postupak protiv dvije osobe, dok je u trećoj potvrđena kazna.

Reference su pronađene u prvostepenim presudama u predmetima gdje žalbena vijeća nisu mijenjala ranije konstatirana činjenična stanja, ali i u drugostepenim presudama kada je dolazilo do ukidanja ranije presude i određivanja novog suđenja.

Cilj ove baze nije navoditi sve osuđene i oslobođene osobe za zločine počinjene u ovoj regiji, za šta su sve ili nisu proglašene krivim, već na jednom mjestu zabilježiti ubistva, ranjavanja, zatvaranja, silovanja, mučenja, napade, deportacije i druge zločine za koje su vijeća nesporno utvrdila da su se desili tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Period koji je predstavljen u ovom dijelu obuhvata septembar 1992., kada dolazi do ubistva civila na području Jajca, do septembra 1995. godine, kada su ubijeni civili kod Donjeg Vakufa.

Žrtve u ovoj regiji, prema analiziranim presudama, jesu civili bošnjačke, hrvatske i srpske nacionalnosti, te pripadnici policije i Hrvatskog vijeća obrane.

Reference su označene brojem paragrafa i stranica, sa izuzetkom presude u predmetu “Maktouf”, s obzirom da se radi o jednoj do prvih izrečenih presuda, te predmetima Anić, Mihaljević, Handžić, Jakupović, Đelilbašići, Ljubičić, Šego i Šakić, koje su izrečene po sporazumima o priznanju krivnje.

Za utvrđivanje činjenica o počinjenim zločinima analizirano je 19 presuda kantonalnih sudova i četiri Vrhovnog suda Federacije koje su donesene nakon ukidanja ranijih odluka. Sve presude su donesene od 2003. do kraja 2024. godine.

U svim presudama Kantonalnog suda u Novom Travniku i skoro svim Vrhovnog suda Federacije su anonimizirani nazivi predmeta, ali smo na osnovu ranijih praćenja tih suđenja i činjeničnog stanja zaključili o kojim predmetima se radi. U svim presudama, izuzev one koju je donio Kantonalni sud u Zenici, anonimizirana su mjesta počinjenja djela, ali na osnovu ranijih praćenja tih sudskih postupaka, možemo potvrditi o kojim lokacijama se radi.

Osim tri presude kantonalnih sudova, sve ostale su pronađene i preuzete sa stranice Visokog sudskog i tužilačkog vijeća (VSTV), te je numeracija stranica preuzeta na način kako je navedena u tim formatima presuda objavljenih na stranici VSTV-a.

Jedna od presuda za zločin počinjen u Gornjem Vakufu nije ušla u sastav baze jer je Sud utvrdio da radnje precizirane u izreci presude ne predstavljaju krivično djelo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva.

Žrtve su, kako je utvrđeno ovim presudama, bili civili te zarobljeni pripadnici vojske i policije

U bazi je obuhvaćen period od maja 1992., kada u Travniku dolazi do hapšenja civila srpske nacionalnosti, do proljeća 1994. godine, kada su iz logora u Kreševu pušteni zatočeni civili bošnjačke nacionalnosti.

Reference su označene stranicama, s obzirom da presude kantonalnog i Vrhovnog suda FBiH ne sadrže paragrafe.

U sastav baze je ušla i presuda iz Hrvatske za zločin u Kiseljaku.