Među počiniocima zločina u Bosanskom Šamcu su navedene policijske i paravojne jedinice te pripadnici Jugoslovenske narodne armije (JNA).
Zaključeno je da su rano ujutro 17. aprila 1992. godine srpske snage, paravojne formacije i policija silom preuzele vlast u Bosanskom Šamcu i da su pripadnici paravojnih formacija, policije i Jugoslovenske narodne armije (JNA) učestvovali u zauzimanju Bosanskog Šamca, kao i u hapšenju i zatočenju Bošnjaka i Hrvata. (str. 333. Stanišić i Župljanin), (str. 140. Blagoje Simić i ostali)
U Bosanskom Šamcu je 17. i 18. aprila 1992. provedena akcija prikupljanja oružja od nesrpskog stanovništva, a odred JNA je ciljao poslovne i privatne objekte u vlasništvu Hrvata i Bošnjaka, nanosio im štetu i uništavao ih. (str. 333. Stanišić i Župljanin), (str. 203–204. Blagoje Simić i ostali)
Srpske snage su od 17. aprila do kraja 1992. godine vršile proizvoljna hapšenja Bošnjaka i Hrvata. Od maja 1992. do kraja godine, u SUP-u* je bilo zatočeno 50 do 100 osoba. Oko 200 osoba je bilo zatočeno u zgradi TO-a*. Oko 1.000 osoba je odvedeno u objekte u Zasavici i Crkvini. (str. 334. Stanišić i Župljanin), (str. 201. Blagoje Simić i ostali)
*Služba unutrašnjih poslova, *Teritorijalna odbrana
Od 300 do 500 uhapšenih odvedeno je u srednju školu u Bosanskom Šamcu. (str. 201. Blagoje Simić i ostali)
Uhapšene osobe bile su zatočene u osnovnoj školi. (str. 205. Blagoje Simić i ostali)
U hodniku gimnastičke dvorane je, raznim predmetima, pretučeno nekoliko muškaraca, a pri tome se iznad glava oštećenih pucalo iz vatrenog oružja. (str. 20. Milan Simić)
Prva hapšenja su uglavnom vršili lokalni Srbi, pripadnici policije i pripadnici paravojnih snaga iz Srbije. Jedna kategorija uhapšenih civila bile su žene, djeca i starije osobe, odvedene iz svojih domova i dovedene u Zasavicu. (str. 202. Blagoje Simić i ostali)
Srpski policajci i pripadnici paravojnih snaga redovno su tukli zatočenike u zgradi SJB-a, u zgradi TO-a i u skladištu u Crkvini, a ta premlaćivanja imala su za cilj kažnjavanje i zastrašivanje zatočenika. (str. 335. Stanišić i Župljanin), (str. 237. Blagoje Simić i ostali), (str. 4., 13–14. Stevan Todorović)
Osim u ćelijama u SUP-u, nesrbi su bili zatočeni i u garažama u dvorištu policijske stanice, a praksa kontinuiranog dovođenja ljudi se odvijala tokom aprila i maja 1992.. Neki su bili zatočeni samo jedan dan prije nego što su prebačeni u TO-u, koja se nalazila prekoputa, dok su drugi bili zatočeni mjesecima. (str. 206. Blagoje Simić i ostali)
Jedna grupa Hrvata je sredinom maja 1992. odvedena u Crkvinu, gdje su bili zatočeni u objektima u Crkvini, zajedno s muškarcima i starijim osobama, i to u Domu omladine, skladištu, Omladinskom domu i fudbalskom stadionu. Stotine nesrba su bile zatočene u tim objektima u trajanju od jedne noći do jedne sedmice. (str. 207–208. Blagoje Simić i ostali)
U skladištu u Crkvini su pripadnici paravojnih formacija 7. maja 1992. ubili zatočenih 17 Bošnjaka i Hrvata. (str. 334–335. Stanišić i Žaupljanin)
Neki su držali u privatnim kućama, a kada je Crkvina evakuisana, ljudi iz okolnih sela zatočeni su u Zasavici i nisu smjeli napustiti to područje, osim ako su željeli biti razmijenjeni. (str. 208. Blagoje Simić i ostali)
U Osnovnoj školi “Mitar Trifunović Učo” zatočenici su držani proizvoljno i protivpravno. (str. 334. Stanišić i Žaupljanin)
Konstatuje se da je 26. aprila 1992. godine kamionom prisilno premješteno 47 zatočenika iz zgrade TO-a u Brčko, a potom u Bijeljinu. Srpske snage su 4. jula 1992. godine premjestile 70 do 80 zatočenika iz Bosanskog Šamca, kao i četiri autobusa raseljenih lica iz Doboja, u jedno selo u Hrvatskoj. (str. 334. Stanišić i Žaupljanin), (str. 208–209. Blagoje Simić i ostali)
Tokom čitave 1992. godine uklanjano je nesrpsko stanovništvo Bosanskog Šamca iz njihovih domova. (str. 336. Stanišić i Župljanin)
Civili, koji su bili zatočeni, prisiljavani su da kopaju rovove, grade bunkere, nose vreće s pijeskom ili željezničke pragove za izgradnju rovova i utvrda na liniji fronta, naoružani stražari su tukli i pucali u one koji bi pokušali pobjeći. (str. 255–256. Blagoje Simić i ostali), (str. 14. Stevan Todorović)
Nakon nasilnog preuzimanja vlasti u Bosanskom Šamcu, uslijedilo je masovno pljačkanje imovine u vlasništvu nesrpskog stanovništva. (str. 269. Blagoje Simić i ostali), (str. 15. Stevan Todorović)