Činjenice koje je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) utvrdio za Bijeljinsko-zvorničku regiju nađene su u presudama Momčilu Krajišniku, Biljani Plavšić, Miroslavu Deronjiću, Draganu Nikoliću, Mići Stanišiću i Stojanu Župljaninu, Vojislavu Šešelju, Radovanu Karadžiću i Ratku Mladiću.

Haški tribunal je zločine počinjene u ovoj regiji tretirao od aprila, preciznije od kraja marta 1992., kada počinje sukob u Bijeljini, da bi u narednim danima došlo do sukoba u Zvorniku te preuzimanja vlasti u općinama, pa sve do polovine 1995., kada su dijelom tretirani zločini počinjeni u logoru “Batković” kod Bijeljine, iako je sam logor raspušten u januaru 1996. godine.

Baza sadrži više od 240 činjenica koje su utvrđene u osam presuda.

Žrtve zločina u ovoj regiji su bili civili, većinom bošnjačke nacionalnosti.

Namjera sažetaka utvrđenih činjenica je tačno prenošenje zaključaka sudskih vijeća, koji nekada i zbog prevoda mogu biti različiti u jezičkom i smislu korištenja različitih termina, kao što su “srpske snage”, pod kojima se podrazumijeva vojska bosanskih Srba, policijske, paravojne formacije ili civili koje su te snage naoružale, ili termin “srpski vojnici”.