Presudama je konstatovano da su počinioci zločina na području Doboja bili pripadnici policije, različitih paravojnih formacija i Jugoslovenske narodne armije (JNA).
Zaključeno je da su 3. maja 1992. godine pripadnici srpske paravojske, JNA i policije preuzeli vlast u gradu Doboju. (str. 382. Stanišić i Župljanin)
Nakon preuzimanja vlasti, Bošnjaci i Hrvati u Doboju bili su žrtve zločina, kao što su silovanje, ubistvo i pljačka, koje su nad njima vršili pripadnici raznih paravojnih formacija*. (str. 382–383. Stanišić i Župljanin)
*Crvene beretke, Predini Vukovi, Martićevci
Srpske vlasti su civile, uglavnom bošnjačke i hrvatske nacionalnosti, 1992. godine u Doboju držale zatočene u više od 20 zatočeničkih centara.* (str. 378. Stanišić i Župljanin), (str. 127. i 128. Krajišnik)
*Centar službi bezbjednosti (CSB), zatvor u Doboju, kasarna JNA “4. juli” (Miljkovac), logor u Šešliji, skladište u Usori, željeznička stanica, SRC “Ozren”, srednja škola, fabrika guma u Barama, rudnik u Stanarima, osnovna škola u Stanarima, rukometno igralište, “Bosanka”, fabrika dalekovoda “Rudanka”, selo Kotorsko, hangar u Majevici, vojni objekat na Putnikovom brdu, Seona, osnovnoj škola u Grapskoj, prodavnica u Piperima, vojni objekat u Ševarlijama i u Podnovlju.
U Doboju je najmanje 1.000 Bošnjaka i Hrvata bilo zatočeno. (str. 384. Stanišić i Župljanin)
Pripadnici paravojnih organizacija hapsili su civile Bošnjake i Hrvate i odvodili ih u zgradu CSB-a u Doboju, a zatim u Centralni zatvor u Doboju, gdje su držani u nehumanim uslovima i brutalno su postupali prema njima (str. 381–382., 384. Stanišić i Župljanin)
Nije bilo naloga za njihovo hapšenje, niti im je govoreno zašto su uhapšeni, a bio im je uskraćen propisani sudski postupak. (str. 384. Stanišić i Župljanin)
Starac, koji je bio zatočen u diskoteci u Usori, je u junu 1992. nasmrt pretučen. (str. 262. Krajišnik)
Preuzimanje vlasti u Doboju, prijetnje i zastrašivanja, natjerali su hiljade Bošnjaka da napuste grad. (str. 128. Krajišnik), (str. 383. Stanišić i Župljanin)
Zaključeno je i da su srpske snage protivpravno uništavale vjerske, kao i stambene i poslovne objekte, koji su pripadali Bošnjacima i Hrvatima. (str. 384. Stanišić i Župljanin), (str. 297. Krajišnik)