U napadu na civilno stanovništvo na području Gacka učestvovali su pripadnici Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske (MUP RS), konkretno Stanice javne bezbjednosti (SJB) Gacko*, pripadnici Užičkog korpusa Jugoslovenske narodne armije (JNA) i pripadnici srpskih paravojnih formacija okarakterisanih u presudama kao “Beli orlovi“, dok je u presudi u predmetu “Krajišnik“ navedeno da su pojedine zločine činili pripadnici paravojne jediniice “Crvene beretke“. U presudama se sve ove jedinice i formacije nazivaju “srpske snage“.
*u nekim presudama se umjesto pripadnici SJB-a koriste termini poput “srpski milicioneri“, “stanica milicije“ i slično, dok se u pravnim zaključcima u prvostepenoj presudi u predmetu “Stanišić i Župljanin“ pored navedenih, pominju i “drugi srpski vojnici“.
Proizvoljna ubistva, hapšenja, zatočavanja, krađa i uništavanje, predstavljali su napad na civilno stanovništvo, identifikovano kao gatački Bošnjaci. (str. 403. Stanišić i Župljanin)
Radilo se o napadu velikih razmjera – više od 130 Bošnjaka je ubijeno, a najmanje 270 Bošnjaka i Hrvata zatočeno na šest lokacija širom Gacka. (str. 403. Stanišić i Župljanin), (str. 240. Krajišnik)
Već od aprila 1992. godine, bosanski Srbi, uključujući paravojne grupe aktivne u toj općini, u zatočeništvu su uglavnom držali osobe bošnjačke i hrvatske nacionalnosti na najmanje šest lokacija – u pošti u Avtovcu [C14.1], u SJB-u Gacko [C14.2], u kasarni Avtovac [C14.3], u Fazlagića Kuli [C14.4], u termoelektrani [C14.5] i u samačkom hotelu [C14.6]. (str. 239. Krajišnik)
Zatočenici su mučeni, nanosene su im teške fizičke i duševne patnje. (str. 404. Stanišić i Župljanin)
Hapšenja su izvođena bez ikakvog zakonskog utemeljenja i na diskriminatornoj osnovi. (str. 404. Stanišić i Župljanin)
Bošnjaci i Hrvati u Gacku su raseljavani protiv svoje volje, pljačkana je njihova imovina, uništavni vjerski objekti. (str. 294. Krajišnik)
Žrtve zločina nisu aktivno učestvovale u neprijateljstvima, a napad na civilno stanovništvo na području Gacka bio je rasprostranjen i sistematski. (Str. 402–403. Stanišić i Župljanin)
Približno 130 žena, djece i staraca bošnjačke nacionalnosti, koji su čekali na evakuaciju iz općine, ubijeno je tokom napada na Fazlagića Kulu 17. juna 1992. (str. 266. Krajišnik)
Nakon preuzimanja vlasti u Gacku, pripadnici MUP-a i srpskih paravojnih organizacija hapsili su i zatočavali Bošnjake i Hrvate u zgradi SJB-a Gacko i hotelu elektrane*.
*u presudi u predmetu “Stanišić i Župljanin“ se Samački hotel termoleketrane “Gacko“ označava kao “hotel elektrane“, a u presudi u predmetu “Krajišnik“ kao “Samački hotel“.
Dvojica zatočenih Bošnjaka ubijena su tokom prevoženja za Bileću (str. 400. Stanišić i Župljanin)
U jednoj od presuda, Sudsko vijeće je prihvatilo da su dvojica Bošnjaka ubijeni u hotelu elektrane u Gacku. (str. 399. Stanišić i Župljanin)
U hotelu elektrane, stražari su surovo tukli zatočenike tokom ispitivanja, dok je za jednog od njih navedeno – tučen flašom i vraćen u podrum elektrane. (str. 400. Stanišić i Župljanin)
Desetak zatočenika, koji su bili zatvoreni u zgradi SJB Gacko, 13. augusta 1992. su pripadnici gatačke policije odvezli do jednog mosta u blizini Kotline, gdje su ustrijeljeni i ubijeni. (str. 400. i 401. Stanišić i Župljanin)
Stražari i njihov komandir u zgradi SJB-a ustrijelili su i ubili pet zatočenika u prisustvu drugih zatočenika. (str. 263. Krajišnik), (str. 401. Stanišić i Župljanin)
U zgradi SJB-a Gacko su, tokom ili nakon ispitivanja, zatočenike tukli kundacima pušaka i pendrecima. (str. 401. Stanišić i Župljanin)
Pripadnici “Crvenih beretki“ silovali su jednu žensku osobu. (str. 401. Stanišić i Župljanin)
Zatočenici u zgradi SJB-a Gacko držani su u nehumanim uslovima – bez dovoljno hrane, vode i sanitarnih čvorova. (str. 401. Stanišić i Župljanin)
U martu 1992., srpske paravojne jedinice tukle su muškarce bošnjačke nacionalnosti i pljačkale bošnjačke kuće u gradu Gacku. (str. 240. Krajišnik)
Dva muškarca Bošnjaka je uhapsila i ubila jedna srpska paravojna jedinica u gradu Gacku u martu 1992.* (str. 263. Krajišnik)
*ne navodi se o kojoj paravojnoj formaciji je riječ.
U junu i julu 1992. veliki broj Bošnjaka i Hrvata je otišao iz te općine, a žene, djeca i starci su prebačeni u obližnje općine ili u Makedoniju. (str. 240. Krajišnik)
Dio stanovnika gatačkih sela je u ljeto 1992. pobjeglo prema Borču, te su zarobljeni u Ulogu i smještena u tamošnju školu, nakon čega su prebačeni u srednju školu u Kalinoviku. (str. Kunarac i ostali)