Činjenice koje je Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) utvrdio za regiju Hercegovina nađene su u pet presuda u predmetima protiv Zdravka Mucića, Hazima Delića, Esada Landže i Zejnila Delalića, zatim Sefera Halilovića, potom Mladena Naletilića i Vinka Martinovića, kao i Vojislava Šešelja te Jadranka Prlića, Brune Stojića, Slobodana Praljka, Milivoja Petkovića, Valentina Ćorića i Berislava Pušića.

Zločini počinjeni u ovoj regiji datiraju od aprila 1992., kada su konstatirane pljačke, ali i granatiranje Mostara i Konjica do sredine aprila 1994., kada su posljednji zatočenici pušteni iz “Heliodroma” i kada je okončana opsada grada Mostara.

Žrtve zločina su bili civili bošnjačke, hrvatske i srpske nacionalnosti, ali i vojnici Bošnjaci, dok su među počiniocima bili pripadnici vojnih formacija Hrvatskog vijeća obrane (HVO) i jedinica pod njihovom kontrolom, Armije Bosne i Hercegovine (ABiH) te srpskih paravojnih formacija. Navodi se u presudama da su u pojedinim općinama bile prisutne snage Hrvatske vojske (HV) i da su nekad čak pružale HVO-u pomoć u napadima, kao i da su snage Jugoslovenske narodne armije (JNA) i Vojske Republike Srpske (VRS) granatirale Mostar 1992. godine.

Zbog specifične situacije koja je vladala u samom Mostaru od maja od aprila 1993., ovaj grad je detaljnije obrađen, kao i snajperski incidenti koji su konstatirani u samom gradu.

Namjera sažetaka utvrđenih činjenica je tačno prenošenje zaključaka sudskih vijeća, koji nekada i zbog prevoda mogu biti različiti u jezičkom i smislu korištenja različitih termina, kao što su “srpske snage”, “hrvatske snage”, “bošnjačke snage”, a pod kojima se podrazumijeva vojska, policija, paravojne formacije ili civili koje su te snage naoružale.

Iako su se snage ABiH i HVO-a borile protiv snaga VRS-a tokom cijelog rata od 1992. do 1995., zločini koje tretira presuda u predmetu Mucić i ostali obuhvata samo period 1992. na području Konjica.

Od proljeća 1993. do aprila 1994. u Hercegovini je trajao sukob između ABiH i HVO-a, sa izuzetkom Prozora, gdje su borbe vođene i u oktobru 1992. godine.

Reference na činjenična utvrđenja iz presuda prikazane su odgovarajućim rednim brojevima paragrafa iz tih presuda (koji su identični i u originalnim presudama na engleskom jeziku i u prevodima tih presuda), kao i brojevima stranica iz prevoda presuda (koje mogu, ali ne moraju odgovarati brojevima stranica u originalnoj verziji na engleskom jeziku).

Sve navedene činjenice odnose na pravosnažno utvrđene činjenice, a reference na presude odnose na prvostepene presude, s obzirom da je u njima utvrđivano činjenično stanje. Tekst će se referisati na drugostepene presude, samo ukoliko je u njima izmijenjeno relevantno činjenično stanje utvrđeno od strane prvostepenog vijeća.